Technische analyse voor het testen van de hardheid van smeedstukken

Om de verwerkingsstress te elimineren, de structuur aan te passen, de korrel te verfijnen en goede voorwaarden te creëren voor de daaropvolgende verwerking, desmedenonderdelen moeten na verwerking worden onderworpen aan een geschikte warmtebehandeling. Warmtebehandelingsmethoden omvatten uitgloeien, normaliseren, normaliseren van ontlaten, afschrikken, enz. Om de efficiëntie van de warmtebehandeling te garanderen, worden de meeste hardheidswaarden van het werkstuk gespecificeerd binnen een bepaald hardheidsbereik, en enkele worden hieronder gespecificeerd. bepaalde hardheidswaarde. De meeste hardheidstestmethoden specificeren het gebruik van Brinell-durometers, enkele gebruiken Rockwell-durometers en sommige middelgrote tot grote werkstukken kunnen een Shower- of een Rieger-durometer gebruiken.



Zoals we allemaal weten, wordt de Brinell-hardheidsmeter voornamelijk gebruikt voor de hardheidsinspectie van smeedstukken. Brinell-hardheidswaarden zijn meestal vereist op de standaard- of gebruikerstekeningen. Alle soorten smeedwerk vereisen stuk voor stuk inspectie en elk werkstuk vereist ook meerpuntsinspectie.



Voor kleine smeedstukken kan het direct op de Brinell-hardheidsmeter op de bank worden getest. Middelgrote en grote vervalsingen kunnen niet worden getest op een desktopcomputer. Er zijn twee soorten hardheidstestmethoden. De ene is om een ​​draagbare Brinell-hardheidsmeter te gebruiken, de andere is om een ​​andere draagbare hardheidsmeter te gebruiken, te meten en om te zetten in een Brinell-hardheidswaarde.



Smeedstukken zijn meestal slechts blanco's van mechanische onderdelen. Na het smeden van de productie moet het voor verwerking naar de verwerkingsfabriek worden gestuurd en na verwerking moet het een warmtebehandeling ondergaan. Warmtebehandelingsmethoden omvatten normaliseren, afschrikken en ontlaten, carboniseren, nitreren, lokale hoogfrequente afschrikken, enz. Sommige van de warmtebehandelde werkstukken kunnen direct worden gebruikt als mechanische onderdelen, en sommige moeten worden geslepen en andere eindbewerkingen ondergaan en vervolgens worden gebruikt als mechanische onderdelen.



Vergeleken met de mechanische onderdelen die met andere methoden worden verwerkt (zoals extrusie, walsen, gieten, enz.), Hebben de mechanische onderdelen die worden verwerkt door de blank van mechanisch smeden betere uiteindelijke mechanische eigenschappen. Deze werkstukken moeten een goede taaiheid hebben en de gespecificeerde hardheid bereiken. Ze moeten de sterkte, slijtvastheid, oppervlaktehardheid of lokale hardheid hebben die het werkstuk onder de gebruiksomstandigheden zou moeten hebben.



Daarom moet het werkstuk na warmtebehandeling worden onderworpen aan een precisiehardheidstest, het gebruik van een hardheidsmeter moet een Rockwell-hardheidsmeter zijn. Tafelmodel Rockwell-hardheidsmeter kan worden gebruikt wanneer het werkstuk klein is. Een draagbare Rockwell-hardheidsmeter moet worden gebruikt wanneer het werkstuk groot, zwaar of lang is. Wanneer draagbare Rockwell-durometers niet beschikbaar zijn of de nauwkeurigheid van de hardheidstest niet hoog is, kunnen de smeedstukken een Shohl-, Riehl- of Hammer Brinell-durometer gebruiken.