Effect van snijden op de warmtebehandeling van smeedstukken

In de smeed-temper-, uitgloei-, normalisatie-toestand is de hardheid minder dan 45HRC, wat de kwaliteit van het materiaal aantastsmedeninclusief oppervlakteafwerking, restspanning, verwerkingstoeslag, ontkoling van het oppervlak van verwijdering van koolstofarme lagen, de impact is niet duidelijk en zal de potentiële prestaties van het werkstuk niet veranderen.

Voor smeedstukken van gehard staal of smeedbewerking, ook bekend als harde verwerking, werkstukhardheid zo hoog als 50 ~ 65HRC, omvatten de materialen voornamelijk gewoon gehard staal, gehard matrijsstaal, lagerstaal, rolstaal en hogesnelheidsstaal, enz., de impact van snijverwerking ligt meer voor de hand. Factoren zoals het genereren en geleiden van snijwarmte, wrijving bij hoge snelheid en slijtage tijdens het bewerkingsproces zullen een zekere mate van schade aan het bewerkte oppervlak veroorzaken.

De integriteit van het bewerkte oppervlak omvat voornamelijk de microstructuur van het oppervlak, hardheid, oppervlakteruwheid, maatnauwkeurigheid, restspanningsverdeling en vorming van witte lagen.

De hardheid van het bewerkte oppervlak neemt toe met de toename van de snijsnelheid en neemt af met de toename van de snijhoeveelheid. En hoe hoger de hardheid van het bewerkte oppervlak, hoe groter de diepte van de uitgeharde laag. De resultaten laten zien dat de resterende drukspanning op het smeedoppervlak uniform is na hard snijden, terwijl de drukspanning op het smeedoppervlak na het slijpen voornamelijk geconcentreerd is op het werkstukoppervlak.

Hoe groter de straal van de stompe hoek van het gereedschap is, des te groter is de resterende drukspanning. Hoe hoger de hardheid van het smeden, hoe groter de resterende drukspanningswaarde. De hardheid van het werkstuk heeft grote invloed op de oppervlakte-integriteit van het werkstuk. Hoe hoger de hardheidswaarde van het werkstuk, des te gunstiger de vorming van restdrukspanningen.

Een andere belangrijke factor die de kwaliteit van hard gesneden bewerkte oppervlakken beïnvloedt, is de vorming van witte lagen. De witte laag is een soort microstructuur gevormd door het harde snijproces, dat unieke slijtage-eigenschappen heeft: enerzijds hoge hardheid en goede corrosieweerstand; Aan de andere kant vertoont het een hoge brosheid, wat gemakkelijk vroegtijdige afsplintering en zelfs barsten kan veroorzaken na het smeden en het plaatsen van een podium. Bij het snijden van gehard AISIE52100-lagerstaal met keramiek en PCBN-gereedschappen op een CNC-draaibank met hoge stijfheid, is gebleken dat de microstructuur van het oppervlak en de ondergrond van het smeedwerk is veranderd en dat de microstructuur is samengesteld uit een witte ongetemperde laag en een zwarte bovenlaag. getemperde laag.

Momenteel wordt de witte laag beschouwd als een martensitische structuur, en de belangrijkste controverse ligt in de fijne structuur van de witte laag. Eén mening is dat de witte laag het resultaat is van faseovergang en bestaat uit fijnkorrelig martensiet, gevormd door snelle verwarming en plotselinge afkoeling van het materiaal tijdens het snijden. Een andere opvatting is dat de vorming van de witte laag slechts een vervormingsmechanisme is, een onconventioneel martensiet dat ontstaat door plastische vervorming.

hier zijn grote smeedstukken geproduceerd door het tongxin precisiesmeedbedrijf