Smeden - smeden van knuppelverwarming

Een belangrijk proces voordat het heet issmeden. Wanneer het metaal tot een bepaalde temperatuur wordt verhit, neemt de plasticiteit toe en neemt de denaturatieweerstand af. Is de sterkteveranderingscurve bij hoge temperatuur van koolstofstaal met 0,45% koolstof en gelegeerd staal met nikkel, chroom en wolfraam. Volgens de curve neemt de sterkte van metaal af met toenemende temperatuur.

Verwarmingstemperatuur Smeedstaven worden over het algemeen verwarmd tot de toegestane initiële smeedtemperatuur van het metaal. Om een ​​uniforme temperatuur binnen en buiten te garanderen, moet het oppervlak van de smeedstaaf gedurende een bepaalde tijd warm worden gehouden na verwarming tot de vereiste temperatuur. De houdtijd is gerelateerd aan de thermische geleidbaarheid van het metaal, de sectiegrootte van de smeedstaaf en de staat van plaatsing in de oven. De verwarmingssnelheid van een koude knuppel mag niet te hoog zijn om een ​​te groot temperatuurverschil tussen het oppervlak en het hart en grote thermische spanning in het hart te voorkomen. Door de hittestress in het hart ontstaan ​​gemakkelijk scheuren. De veelgebruikte thermometertafel heeft de thermokoppel-meetoventemperatuur, die de metaaloppervlaktetemperatuur van de optische pyrometer meet.

Verwarmingsmethode In de oudheid werden smeedstukken direct door open vuur verhit. Moderne smeden knuppelverwarming maakt gebruik van een verscheidenheid aan kolen-, olie-, gas- en elektrische industriële ovens, waaronder intermitterende kamerovens, trolleyovens, weerstandsovens, inductieovens en continue ovens. Inductieoven heeft de voordelen van een hoge verwarmingssnelheid, uniforme temperatuur, kleine voetafdruk en eenvoudige automatische regeling, en wordt veel gebruikt in de productielijn van middelgrote en kleine onderdelen voor het smeden van matrijzen. Het smeden van knuppelverwarming verbruikt veel energie, dus het is noodzakelijk om de thermische efficiëntie van industriële ovens te verbeteren en het beheer en de werking van verwarming te verbeteren.

Bij hoge temperatuur, het ijzer in het staal en de oxidatie van het ovengas, vormt FeO, Fe3O4, Fe2O3-oxide, bekend als de oxidehuid. Door de productie van oxidehuid zal het metaalverbruik toenemen. Algemene intermitterende vlamverwarming oven oxidatie verbrandingssnelheid is 2 ~ 3%, inductieverwarming minder dan 0,5%. Bovendien zal de oxidehuid de slijtage van de matrijs verergeren, de nauwkeurigheid van het smeden verminderen en tot een ruw oppervlak leiden, waardoor de bewerkingstoeslag voor mechanische verwerking toeneemt en het materiaalverbruik toeneemt. De oxidehuid belemmert ook de warmtegeleiding, verlengt de opwarmtijd, beïnvloedt de bodemlevensduur van de oven en de gemechaniseerde werking van de industriële oven. Naast het produceren van een oxidehuid, kan oxidatie ook het koolstofgehalte van het staaloppervlak verminderen, een koolstofarme laag vormen en de hardheid en sterkte van het oppervlak van het smeedstuk verminderen. De productie van oxidehuid is ongunstiger voor precisiesmeden. Om de problemen en verliezen veroorzaakt door oxidatie te voorkomen of te verminderen, zijn er sinds de 20e eeuw veel onderzoeken gedaan naar het verwarmen van smeedstukken zonder oxidatie, en de onderzoeksresultaten zijn gebruikt in industriële productie.