In welke soorten smeedwarmtebehandelingsverwarming kan worden onderverdeeld?

Volgens de bepalingen van de norm is de minimale ontlaattemperatuur van staal 675â, rekening houdend met de impact van ontlaatparameters op de mechanische eigenschappen van smeedstukken, is het noodzakelijk om het ontlaten na het blussen samen met het effect van waterstofeliminatie te plaatsen en na het lassen spanningseliminatie uitgloeien, bepalen de temperatuur en tijd die in elke fase wordt gebruikt.
Wanneer het staal tot 24 uur na het lassen moet worden uitgegloeid bij 690 ° C, om er toch voor te zorgen dat de mechanische eigenschappen van het basismetaal niet worden verminderd, moet de ontlaattemperatuur na het afschrikken lager worden gekozen, meestal op 650 ° C . Het uitgloeien van staal na het lassen moet worden uitgevoerd bij de lagere temperatuur van 610°C, en de beste ontlaatparameter is ongeveer 19, dus na het afschrikken kan de beste ontlaattemperatuur voor mechanische eigenschappen direct worden verkregen bij 650°C.
De berekening van ontlaatparameters is in veel literatuur beschreven. Op dit punt moeten de ontlaattemperatuur en -tijd in verschillende perioden, zoals afschrikken, lassen tussengloeien en gloeien na het lassen, worden omgezet in ontlaten onder verschillende equivalente houdtijd bij dezelfde temperatuur, en vervolgens de ontlaatparameters berekenen volgens de som van de temperatuur en equivalente tijd.
Smeedstukken warmtebehandeling verwarming, volgens de oventemperatuur van smeedstukken in de oven kan in drie gevallen worden verdeeld.
Koud smeedwerk in de oventemperatuur is gestegen tot afschrik- of normalisatietemperatuur van de ovenverwarming, wat het meest wordt gebruikt voor kleine onderdelen van een verwarmingsmethode, maar voor grote smeedstukken is een snel verwarmingsbereik, met de verbetering van de metallurgische kwaliteit van smeedstukken, deze verwarmingsmethode bij de toepassing van grote smeedstukken is meer en meer.
De koude smeedstukken worden tijdens het opwarmen van de oven in de oven geplaatst en worden een tijdje bewaard voordat het faseovergangspunt wordt bereikt, en worden vervolgens verder verwarmd tot de vereiste temperatuur. Dit is de meest gebruikelijke manier om smeedstukken te verwarmen, bij de warmtebehandeling van kleine onderdelen wordt zelden gebruik gemaakt, in het algemeen ladderverwarming genoemd.

Koude smeedstukken worden verwarmd in een oven waarvan de temperatuur is gestegen tot 100-120â hoger dan de temperatuur van blussen of normaliseren. Of het nu gaat om kleine onderdelen of grote smeedstukken, snelle verwarming, maar bij de warmtebehandeling van grote smeedstukken wordt verwarming zelden gebruikt, alleen bij speciale gelegenheden, zoals koudwalsen, differentiële temperatuur en warmtebehandeling worden ook op deze verwarmingsmanier gebruikt.